Grand Canyon - Kingman

Om half zeven ging de wekker en nadat we weer alles hadden ingepakt zijn we vertrokken richting het vliegveld. We hadden namelijk een helikoptervlucht geboekt bij Papillon. Ik was zo nerveus dat ik eigenlijk geen honger had, maar heb toch maar een banaan gegeten. Niet teveel, stel je voor ik word misselijk en moet overgeven. ;)

Om 08.10u arriveerden we op het vliegveld. We werden gewogen, kregen een veiligheidsvideo te zien en een floating vest om en moesten vervolgens nog tot iets voor 09.00u wachten. 

Hoe langer het duurde, hoe erger de zenuwen werden. Clint was bang dat we zouden neerstorten, ik was meer bang voor het gevoel dat je hebt als je in zo'n klein apparaat de lucht in gaat. We zagen een aantal keer een helikopter opstijgen: een heel klein stukje van de grond en vervolgens schuin naar voren en vol vooruit. 

Om vijf voor negen was het dan zo ver en mochten we instappen, samen met nog vier anderen. We werden op gewicht ingedeeld. Clint zat aan het raam en ik zat naast hem. We kregen drie gordels om en een hoofdtelefoon op. De piloot vertelde ons dat we eerst een stukje over de bomen zouden vliegen en hij dan muziek zou draaien en dat hij daarna eerst een Franstalig bandje zou afspelen met informatie over de Grand Canyon en daarna een Nederlands bandje. 

We stegen op en dat was echt een heel raar gevoel. Niet eng maar gewoon gek. Er staat een filmpje van het opstijgen bij video's. We vlogen een paar minuten over de bomen en ineens veranderde het mooie muziekje naar een eng, onheilspellend muziekje. En een paar seconden later leek het alsof we de afgrond invlogen en ja dat was eng!! We vlogen over de rand van de canyon en zagen geen bomen meer onder ons maar alleen nog maar canyon. Super mooi! Je kunt je gewoon niet voorstellen dat dit allemaal door de natuur zelf is ontstaan. Ook hiervan heb ik een filmpje online gezet.

We vlogen zo'n half uur door de Grand Canyon, zagen heel ver onder ons de Colorado River en het was echt super geweldig. Eigenlijk kan ik het met woorden niet uitleggen. Af en toe was het toch wel eng, vooral als de helikopter erg begon te trillen, schuin ging vliegen of ineens heel snel omhoog of naar beneden vloog. Maar toen we terug op de grond kwamen zeiden we allebei tegen elkaar dat dit echt de moeite en het geld waard was. 

Om tien uur zijn we weer op weg gegaan richting Kingman. Onze laatste overnachting voordat we morgen een vijf uur durende rit moeten maken naar Los Angeles. Ik heb uitgezocht dat we tijdens onze reis naar Kingman, als we iets omrijden, een stukje over de beroemde Route 66 kunnen rijden en dat gaan we dan ook doen. 

Na een uur kwamen we in het plaatsje Williams aan en hebben we spontaan een bezoek gebracht aan Bearizona. Het zag er leuk uit op de borden en dat was het ook wel. Het is een soort dierentuin/safaripark waar je eerst met de auto doorheen moet rijden en daarna nog een stuk kunt lopen. Eindelijk beren gezien (haha)!! 

Na rondrijden, rondlopen en het bijwonen van een roofvogeshow zijn we om half twee weer vertrokken uit Bearizona. Om vier uur arriveerden we bij ons goedkoopste motel van de hele reis: $ 64,00 voor een overnachting. En het ziet er prima uit :).

We hebben de rest van de dag weinig meer gedaan, zijn allebei erg moe en morgen moeten we meer dan vijf uur rijden naar Los Angeles. Verder dan ook geen spectaculaire verhalen meer voor vandaag. De helikoptervlucht was wel genoeg toch?